کیه لینی دیو درونش را مقابل اسپانیا آزاد کرد

آنتونیو کونته از کنار زمین اشاره کنان فریاد می زد:

جورجو، جورجو، برو اونور!

کیه لینی قبل از اینکه توصیه های مربیش را گوش کند، رو به گراتزیانو پله کرد و گفت:

اینو داشته باش، من ریباند رو دنبال می کنم و گل می زنم.

پله وقتی داشت این نقل قول را به اسکای ایتالیا گفت و اضافه کرد:

باید اعتراف کنم که کمی شگفت زده شدم و بهش گفتم: «باشه جورجو، حله!»

ضربه ی آزاد سرکش ادر برای دخه آ‌ زیادی محکم بود و نتوانست مهارش کند، قبل از اینکه بنواند روی ریباند جمعش کند امانوئله جاکرینی جلو پرید و توپ را دوباره مقابل دروازه قرار داد، تمام کاری که کیه لینی باید می کرد این بود که دروازه ی خالی را باز کند، پله لبخند زنان گفت:

حق با او بود.

این هفتمین گل ملی کیه لینی در بازی های ملی و سومین گل او از زمان مربی گری کونته بود، در مدت زیادی از دور مقدماتی بازی ها، او بهترین گلزن ایتالیا بود. تا قبل از بازی آخر دور گروهی با نروژ، آنجا بود که پله از او جلو زد. کیه لینی برابر آذربایجان حتی یک جورهایی هتتریک کرد در بازی ای که به میزبانی ایتالیا در سیسیلی برگزار می شد، اگر یادتان باشد، او گل اول را زد، گل مساوی را و همچنین گل برتری ایتالیا را! اما هیچ کدام از آنها به شیرینی گلی که به اسپانیا در استادو د فرانس زد، نبود.

در بین بازیکنان ایتالیا چندین نفر عملکردی درخشان برابر اسپانیا داشتند. کاپیتان جانلوییجی بوفون چند واکنش روی توپ های آدوریز و جرارد پیکه انجام داد و ایتالیا را در بازی نگه داشت. ماتیا دیشیلیو که از گیج بازی هایش در میلان رها شده بود، بهترین نمایش فصلش را ارائه داد. جاگیریهایش، به خصوص وقتی که اسپانیا می خواست منطقه ی بازی را عوض کند و یکی از دفاع کنارهایش را به تیر دو بفرستد، بی نقص بود.

جاکرینی، نماد تلاش تیمی ایتالیا، مرد ماراتونی ایتالیا بود، او 12.97 کیلومتر دوید و رکورد تورنومنت را به نام خود ثبت کرد و ایتالیا هم در مجموع 7.8 کیلومتر بیشتر از اسپانیا دویده بود. دنیله دروسی به فرم خوب خود برگشته و تا قبل از دقیقه ی 54 که به خاطر مصدومیت بیرون رفت یکی از بهترین های ایتالیا بود.

پله به عنوان یک مهاجم نوک نمایش تمام و کمالی ارائه داد. برای دومین بار در یورو 2016 توانست تیر خلاص را در دقایق تلف شده زند، این مورد نشان می دهد که تیم از آمادگی بدنی بالایی برخوردار بوده و توانایی طی مسافت های طولانی و در عین حال سرزنده بودن در دقایق پایانی را دارد. بازی بدون توپ پله به همان اندازه جذاب دو، او مزاحم سبک مبتنی بر پاسکاری اسپانیا می شد و با فشار آوردن به سرخیو بوسکتس منبع پاسکاری ها را قطع می کرد.

اما از نظر هواسکورد، بهترین بازیکن زمین کیه لینی بود. او نه تنها در هنگام دفاع کردن، طبق چیزی که از او انتظار می رود، خشن بود، بلکه در بازیخوانی هم بی نهایت عالی عمل کرد و 5 قطع توپی که در این بازی داشت این را نشان می دهد. او نسبت به چیزی که همه ی ما از او به یاد داریم، بیشتر با توپ کار کرد.

او بیشتراز هر بازیکن ایتالیا لمس توپ داشت ― 65 بار ― و بیشتر از هر کس دیگری پاس ارسال کرد ― 48 بار ― . او بارها رو به جلو حرکت کرد و به برتری عددی در خط میانی کمک نمود، او فضاها را می بست تا ایتالیا را به شکل فوق العاده ای فشرده کند و بازی کردن بین خطوط را برای لاروخا دشوار نمود. تاثیری که او روی ما گذاشت متعلق به بازیکنی بود که ابتکار عمل را در دست گرفته و مسئولیت قبول کرده، هیچ کدام از هم تیمی هایش از این لحاظ در حد او نبودند. اما ظاهرا کیه لینی این را وظیفه ی خود می دانست.

^{جورجو کیه لینی برابر اسپانیا : 1 گل ، 1 تکل ، 3 قطع توپ ، 3 دفع توپ ، 1 بلاک ،38 پاس صحیح از 48 پاس ،79٪ ، 0 خطا!} 

او در گفت و گو با سایت یوفا در حالیکه بسیار خسته و در عین حال خوشحال بود، اذعان کرد:

می دانم، امیدوار بودم دیر یا زود انتقامم را از تیمی که اینقدر تمام این سالها باعث رنجشم شده بود بگیرم.

او عضو تیمی بود که در در سال 2008 در ضربات پنالتی به اسپانیا باخت، مصدومیت باعث شد او در فینال بازی نکند، جایی که ایتالیای خسته یک روز کمتر از اسپانیا استراحت کرده بود و بیشتر از اسپانیا در راه بود، 4‐0 مسابقه را واگذار کرد. 2 تا از گل ها وقتی دریافت کردند که به خاطر مصدومیت آخرین نفر تعویضی شان، تیاگو موتا، به اجبار 10 نقره به کار خود ادامه دادند. شکستشان در نیمه نهایی جام کنفدراسیون ها، باز هم در ضربات پنالتی، به این درد افزود.

اجازه بدهید بگویم که ما توانستیم سگکی که در نوک در کفشمان فرو رفته بود را در بیاوریم.

یک سنگ ریزه ی بزرگ لعنتی باعث عذاب کیه لینی و هم تیمی هایش در شب های وین، کیف و فورتالزا شده بود. این پیروزی کاملا سزاوارانه بود:

ما باید زودتر نتیجه را 2‐0 می کردیم تا در 15 دقیقه ی پایانی به آن ترتیب اذیت نشویم.

اما پیروزی شان داشت از راه می رسید، تا قبل از بازی جوی دور و بر ایتالیا بود که برخلاف افکار عمومی که شانس کمی را برایشان قائل می شد، پر از شور و اشتیاق و جسارت بود، ایتالیا در ماه مارس در بازی دوستانه اسپانیا را ترسانده بود:

باید اعتراف کنم، بله درست است. من انتظار چنین نتیجه ای را داشتم. قبل از ورود به زمین احساسم در این زمینه کاملا مثبت بود.

قبل از بازی دوشنبه، کونته به بازیکنان گفته بود:

ما باید در دلمان آتش داشته باشیم.

کیه لینی با اشاره به اینکه توانستند اسپانیا را آتش بزنند گفت:

می توانستید ببینید که چیزی درون ما بود، ما بیشتر به دنبال پیروزی بودیم.

کاری که کونته کرد به عنوان یک شاهکار تاکتیکی نام برده می شود، اما تلاشش در سطح روحی و انگیزشی تا حدودی نادیده انگاشته می شود. او شخصا توانسته بخش زیادی از نقاط ضعف این تیم ایتالیا که به عنوان یکی از بدترین ایتالیای تاریخ از آن یاد می شود پوشش دهد. او درد حذف شدن در مرحله ی گروهی دو دو جام جهانی پیاپی را برانگیخته است. دون آنتونیو از اسپانیا و هرآنچه که برای ارائه داشته است استفاده کرده تا باتجربه ترین بازیکنانش مثل کیه لینی را مجبور به واکنشی که دلخواهش بود کند.

حکم فرمایی که از بردشان برابر ایتالیا در یورو 2008 شروع شده بود، روز دوشنبه به پاپان رسید. برای بازیکنانی نظیر کیه لینی، دیو درونشان آزاد شد، سنگریزه ای که به پایشان بود کنده شد، حالا نوبت حرکت به سوی ‌آلمان است.

^{WhoScored. com}

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: